Yazmak, çoğu zaman iç dünyamızın bir yansımasıdır. Özellikle deneme türü, yazarın düşünce ve duygularını özgürce dile getirdiği bir alan sunar. Kurallardan uzak, içten ve samimi bir dil kullanılır. Bu yönüyle deneme, tam anlamıyla Serazat bir yazım biçimidir. Çünkü burada ne belirli bir yapı zorunludur ne de kesin bir sonuca varmak gerekir.
Serazat, kelime anlamıyla özgür, bağımsız ve kendi yolunu çizen demektir. Tıpkı bir deneme yazarının kalemi gibi… Yazar; toplumun, düşüncenin ya da inançların baskısından sıyrılıp sadece kendi sesiyle konuşur. Bu da yazıya samimiyet ve derinlik kazandırır. Okuyucu, bu tür yazılarda bir fikirden çok bir ruh haliyle karşılaşır; bazen kendini bulur, bazen de kaybolmayı öğrenir.
Her deneme, biraz içsel bir yolculuktur. Düşünceler serbestçe akar, duygular herhangi bir forma zorlanmadan ifade edilir. Bu serbestlik, yazıya hem güç hem de doğallık katar. Serazat bir zihin, yazarken sınır tanımaz; sadece ne hissediyorsa onu kâğıda döker.
Sonuç olarak, deneme türü; Serazat bir yaşam anlayışının edebiyattaki karşılığıdır. İçtenlik, özgürlük ve samimiyet bu türün temel taşlarıdır. Her yazılan satır, yazarın kendiyle kurduğu özgür bir diyaloğun izlerini taşır.
